Door Marijke Goudt

#DURFTEVRAGEN

Wat is jouw favoriete Bijbelvers? Toen mij dit twee jaar geleden werd gevraagd door iemand uit mijn dispuut van Navigators, hoefde ik nog geen seconde na te denken. Ik zei gelijk vol zekerheid: “Johannes 14:12-14!”, waarop zij antwoordde: “oké, en waarom dan?”.

‘Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie in mij gelooft, zal de werken die ik doe, ook doen, en hij zal grotere doen dan deze, want Ik ga heen naar Mijn Vader. En wat u ook zult vragen in Mijn Naam, dat zal Ik doen, opdat de Vader in de Zoon verheerlijkt zal worden. Als u iets vragen zult in Mijn Naam, Ik zal het doen.’ – Johannes 14:12-14(HSV)

De reden dat ik deze tekst zo mooi vind, is ten eerste omdat wij (!) dezelfde werken mogen gaan doen als Jezus. Maar Jezus gaat zelfs nog verder, want wij mogen nog grotere werken doen dan Hij. Wauw! Hier laat Jezus zien dat Hij zoveel vertrouwen in ons heeft. Als ik deze tekst lees, voel ik me enorm bevoorrecht dat wij alles aan Jezus mogen vragen. De vraag is alleen wat wij met deze verantwoordelijkheid doen. Gaan we Jezus vragen om wonderen, genezingen en tekenen –  waarbij we de mogelijkheid hebben om grote dingen te mogen zien gebeuren – of vragen we dit niet en zien we dit vervolgens ook niet gebeuren?

Voor mij geldt dat eerste, ook al is dat soms heel spannend. Als gevolg hiervan heb ik veel voorbeelden waarin ik Jezus groot heb zien werken, puur omdat ik erom vroeg. Hier wil ik er twee verschillende van uitlichten.

Het eerste voorbeeld kan gelinkt worden aan het verhaal in Mattheüs 20:29-34. In dit verhaal vroegen twee blinden aan Jezus om Zich te ontfermen over hen. Heel specifiek vroegen zij om de genezing van hun blindheid. De reactie van Jezus hierop is enorm bemoedigend en uitnodigend, namelijk: ‘En Jezus, Die innerlijk met ontferming bewogen was, raakte hun ogen aan; en meteen werden hun ogen ziende, en zij volgden Hem.’ (vers 34). Hier is te lezen dat Jezus genas, met als resultaat dat de twee blinden Jezus wilden volgen. Nu Jezus bij de Vader is, mogen wij ook uitstappen om te bidden voor genezing. In mijn eerste voorbeeld heb ik dat mogen doen.

Genezingsverhaal:
Nadat ik geslaagd was voor mijn VWO-diploma een aantal jaar geleden, heb ik een Bijbelschool gedaan in Zuid-Afrika (Discipleship Training School). In diezelfde tijd ging ik veel om met een Perzisch meisje. Ze stond aan de zijlijn van mijn voorbereiding op de Bijbelschool. Ik vertelde haar regelmatig wat ik zou gaan doen en waarom ik in Jezus geloofde. Op een dag waren we samen aan het sporten en kreeg ze plotseling een hevige pijnscheut door haar knie, waardoor ze er niet meer op kon lopen of staan. Mijn primaire reactie was: ‘Ik ga voor je bidden!’, waarop ze aarzelend akkoord ging. Ik bad een kort gebed en toen ik haar aankeek, zat ze met verbaasde grote ogen naar me te kijken. “Dit is echt eng!”. Alle pijn was weg en ze kon weer lopen, ze kon zelfs weer rennen! Ik moest lachen en vertelde haar vervolgens in het kort dat Jezus voor haar is gestorven, waardoor ze geen pijn hoeft te hebben.

Praktisch verhaal:
Een maand geleden kregen Welmer, mijn man, en ik te horen dat we binnen een maand verhuisd moesten zijn. Een spannende gedachte, maar toch ervoeren we rust. De reden van die rust is dat wij in januari voor ons ‘nieuwe huisje’ hebben gebeden. God sprak die avond heel duidelijk: in maart moet je uit huis, je zult een tuin krijgen, het heeft de klassieke vorm van een huis (vierkant met puntdak) en het heeft iets roodkleurigs. Lang verhaal kort: in maart moesten we verhuizen en via via kwamen we in aanraking met een man die nog een appartementje beschikbaar voor ons had. Dit huisje bleek vast te zitten aan oude boerderij in de vorm van een klassiek huis, het heeft een grote tuin en de slaapkamer was knalrood. Tijdens die bezichtiging mochten we alles op de checklist aanvinken, God had het allemaal aan ons geopenbaard! Inmiddels zijn we in korte tijd verhuisd en mogen we telkens weer onze getuigenis delen met mensen.

De reden dat ik deze verhalen met jullie deel, is omdat ik jullie hiermee wil bemoedigen om uit te stappen en te vragen. Jezus heeft ons die verantwoordelijkheid en eer gegeven, zodat wij Hem mogen verheerlijken door te getuigen! Pakken we deze verantwoordelijkheid of laten we die liggen? Ik weet het wel… ?