Door Lisa de Wild
Op een dag was Jezus in Betanië, in het huis van Simon. Simon was door Jezus genezen van een besmettelijke huidziekte. Er kwam een vrouw naar Hem toe. Ze had een kostbaar kruikje bij zich met dure parfum: echte mirre . Ze goot de parfum over zijn hoofd uit terwijl Hij aan tafel zat te eten. Toen zijn leerlingen dat zagen, werden ze boos. Ze zeiden tegen elkaar: “Wat een verspilling! Die mirre hadden we voor veel geld kunnen verkopen! Dan hadden we het geld aan de arme mensen kunnen geven!” Jezus merkte het. Hij zei tegen hen: “Waarom laten jullie die vrouw haar gang niet gaan? Want ze heeft iets goeds voor Mij gedaan. Want arme mensen zullen altijd wel bij jullie zijn. Maar Mij hebben jullie niet altijd bij je. Toen zij die mirre over Mij heen goot, deed ze dat als voorbereiding op mijn begrafenis . Luister goed! Ik zeg jullie: overal in de hele wereld waar het goede nieuws zal worden verteld, zal ook verteld worden wat zij heeft gedaan.”
– Mattheüs 26:6-13
Dit Bijbelstuk, “De vrouw met de albasten kruik”, vind ik altijd zo bijzonder. In dit verhaal zien we iets terug van het hart van aanbidding. Van jezelf uitgieten voor Jezus, letterlijk. Deze vrouw, die waarschijnlijk een prostituee was geweest, giet net voor Jezus’ kruisiging en dood olie over Hem heen. Kostbare parfum, met de waarde van een jaarinkomen van die tijd. Logisch dat de discipelen boos reageren, weet Jezus wel wie ze allemaal hadden kunnen helpen met zoveel geld? Maar Jezus wijst hen, zoals wel vaker, op het echte punt in dit verhaal. Deze vrouw brengt hen en ons terug bij het hart van aanbidding; daar waar het echt om gaat. Ze brengt alles wat ze heeft, inclusief haar waardigheid, voor de voeten van Jezus.
Wat ik mij vaak afvraag als ik dit lees: Zou ze getwijfeld hebben voordat ze naar Jezus toeliep? Zal ik het wel doen, zal ik het niet doen? Wat als Jezus mij en mijn gift niet accepteert? Wat zullen de mannen om hen heen wel niet denken? Ondanks alles wat haar tegen kon houden, ging ze recht op haar doel af. Eenmaal bij Jezus had ze alleen maar oog voor hem. De ontmoeting met Hem raakt haar zo dat ze huilt en haar tranen over Jezus voeten stromen. Het zal er al met al best gek uit hebben gezien, maar Jezus zegt over dit gebaar dat “ze iets goeds voor Hem heeft gedaan”. Wat ze Jezus gaf was kostbaar voor haar en daarom ook voor Hem. Als een profetische handeling zalft ze Jezus, als een aankondiging van zijn komende lijden en sterven. Ze had hier geen mooie worshipset of activerende worshipleader voor nodig. Ze bracht ‘gewoon’ zichzelf.
Dit verhaal maakt mij verlangend om net als deze vrouw terug te gaan naar het hart van aanbidding, omdat ik er naar uitzie om opnieuw aan Jezus’ voeten te zijn! En jij?
So here it is, my alabaster heart.I’m keeping nothing back from who You are.No hidden treasure veiled by key or lock.You’re a lifetime worth of worshipAnd that’s only just the start.
Alabaster heart – Kalley Heiligenthal, Bethel Music